Conversa entre Lois Pereiro e Manuel Rivas, publicada no número que lle dedicou Luzes de Galiza logo da súa morte. Acompáñase con fotografías de Vari Caramés. Fálase sobre o oficio do poeta, a necesidade da poesía de vangardas fronte a narrativa compracente, e do valor determinante que tivo na súa xeración a experiencia vital sobre a escrita, que se viviu como un reto aberto ás distintas culturas, fronte á realidade mediocre e censurada.

Abórdase a evolución da poética de Pereiro, entre a morte e a resurrección, entre o punkismo lírico, o existencialismo e a indagación na linguaxe. Saliéntase a capacidade que ten a poesía para tratar a verdade e contrarrestar a morte.

A conversa está inzada de citas e referencias aos escritores de cabeceira de Pereiro e Rivas. En nota á marxe indícase que esta entrevista foi unha idea de César Antonio Molina, que naquela altura dirixía o suplemento Culturas do Diario 16; neste medio publicouse parcialmente o 11-5-1996, e neste número de Luzes de Galiza recóllese íntegra.

Bibliografía secundaria sobre:
Pereiro, Lois; Rivas, Manuel; Caramés, Vari; Molina, César Antonio; Luzes de Galiza; Baudrillard, Jean; Benjamin, Walter; Berger, John; Bernhard, Thomas; Brecht, Bertold; Carver, Raymond; Cunqueiro, Álvaro; Duras, Marguerite; García Lorca, Federico; Goytisolo, José Agustín; Handke, Peter; Heaney, Seamus; Lennon, John; Neruda, Pablo; Panero, Leopoldo María; Quevedo, Francisco; Salinger, J.D.; Shakespeare, William; Thomas, Dylan; Wittgenstein, Ludwig; Yeats, W.B.; poesía existencial; poesía punk; poesía e marxinalidade.