Panorámica da poesía galega desde 1976, con referencia ao lugar ocupado e ás funcións desenvolvidas polo discurso poético no conxunto dos discursos sociais e culturais desde finais da década de 1960 até a actualidade. O texto atende catro nós básicos: a articulación de imaxinarios poéticos propios, a emerxencia das poéticas de xénero e da alteridade, as pugnas pola homologación de linguaxes poéticas renovadas e as repercusións do conflito ortográfico na configuración da poesía galega recente.