Epílogo escrito por Xesús Alonso Montero para o volume recompilatorio de Víctor Campio Pereira O aire, a luz e o canto.

Despois de agradecer ao PEN Clube a edición da obra dun poeta pouco coñecido, Alonso Montero detense na forma e no contido do libro. O epiloguista destaca, e exemplifica, os sonetos de Víctor Campio e as súas páxinas de denuncia implícita "en tempos políticos de miseria e estreitura".