Prólogo de Xesús Alonso Montero a unha monografía de Lois Celeiro sobre Fiz Vergara Vilariño.

Alonso Montero comeza recordando a súa relación académica e persoal co poeta Vergara Vilariño dende os anos setenta (préstamo de libros, consellos literarios, redacción de prólogos e de epílogos...). A continuación, o autor repasa os poemarios de Vergara Vilariño, indica a súa evolución e comenta o seu dominio da lingua galega.