Destácase o valor simbólico de Rosalía de Castro e da súa poesía entre os emigrados por ser instrumento de transmisión de certos valores aos descendentes e reflexo da propia situación persoal e social. Sen esquecer as observacións métricas, temáticas e estilísticas dos textos rosalianos, estúdase a presenza da emigración na obra de Manuel Curros e de Luís Seoane e ilústranse os aspectos que non lle precuparon a Rosalía.