Trátase de explicar por que Rosalía de Castro non é a creadora do concepto do galego lingua de cultura nin a autora do renacemento da lingua galega. para poder entender a praxe idiomática de Rosalía de Castro, Pedro Fernández Belho desenvolve as liñas definitorias do discurso galeguista de Manuel Murguía que permiten establecer os perfís e a funcionalidade do seu concepto de lingua.

Aínda que Cantares gallegos é o primeiro libro do Rexurdimento galego, supón un retroceso con respecto á obra de Xoán Manuel Pintos. Isto pode sorprender por canto o matrimonio era consciente dos problemas do galego literario. Conclúese que Murguía e Rosalía quedaron ancorados nun concepto e nunha praxe idiomáticas romántico-idealistas.