Despois de advertir que entende a sociolingüística como unha base para explicar as relacións existentes entre a situación social da época e os elementos lingüísticos seleccionados por Rosalía de Castro, María do Carmo Henríquez Salido fai unha lectura individual dos tres primeiros versos da parte IV do texto "A gaita gallega". A súa análise desenvolve os seguintes elementos: presentación da situación histórica entre 1856 e 1863, situación da poeta e da lingua galega dentro do contexto do romantismo europeo e, finalmente, estudo sintáctico da oración bipolar causal e dos seus elementos léxicos.

Henríquez Salido resalta a súa pretensión de visibilizar unha Rosalía de Castro que é voz da colectividade e galega e, polo tanto, unha poeta social que denuncia.