Alúdese á importancia da muller na composición e execución da lírica tradicional da Galicia rural e que xa foi captada por estudosos como Francisco Blanco García, para quen a poesía de Rosalía de Castro -grazas á súa condición de muller- convertiría a natureza en cultura conservando as calidades orixinais da primeira.

A continuación, Shelley Stevens céntrase no prólogo de Follas novas pois, na súa opinión, nel Rosalía presenta unha interpretación da cultura na que as mulleres teñen un papel central. A poeta tamén reexaminaría suposicións acerca da poesía e as orixes da creatividade e atendería ás preocupacións sexuais e políticas da época.