A autora comeza aclarando que no seu traballo se cingue ao enfoque extrínseco das relacións entre sexo e escritura, pois na obra de Rosalía de Castro está presente a relación da escritora co contexto social. A continuación, rastréxase esa relación na obra de Rosalía e encóntrase a proclama feminista, tanto nos escritos de xuventude como nos limiares da súa narrativa e da súa lírica.

Destácase, a partir de datos biográficos e literarios, o rexeitamento que a poeta mantivo con respecto á dimensión pública da escritura e céntrase nos momentos clave desa temática. Neste sentido, os prólogos exemplificarían a visión prexuizosa sobre a muller escritora na época e marcarían o estilo de Rosalía (ironía, ambigüidade, citas doutras escritoras...).