O artigo ábrese cunha achega ao debate xeracional entre poetas dos 80 e dos 90 que serve de marco conceptual para ubicar periodoloxicamente a Chus Pato cun criterio superador das estrictas balizas cronolóxicas. Depois o artigo vai debullando algúns dos trazos máis singulares da súa escrita: protagonismo absoluto da linguaxe dentro do programa poético emancipador e subversivo da autora, configuración do aparato enunciativo, principais guías estruturais organizadoras dos seus libros e singularidades estilísticas. Ao tempo, alúdese á concreción destas características nos distintos libros de Pato e apúntanse comparacións ilustrativas con outras voces poéticas coas que a autora presenta certa sintonía.

Bibliografía secundaria sobre:
Pato, Chus; manierismo; xeración dos 90; xénero sexual; sistema; Méndez Ferrín, X. L.; periodización; Manuel Antonio; público; crítica; autoconciencia; fragmentación; enunciación; dialoxismo; narratividade; ironía; parodia; culturalismo; xeración dos 80; Navaza, Gonzalo; Villalta, Luísa; Outeiriño, Manuel; Martínez-Conde, Ricardo; historiografía; Pereiro, Lois; Quintela, Anxo; Sánchez Iglesias, Cesáreo; Rodríguez Fer, Claudio; Dorna; linguaxe; canon; nación; Castro, Rosalía de; socialrealismo; Tovar, Antón; Novoneyra, Uxío; Torres, Xohana; Queizán, María Xosé; Álvarez Cáccamo, Xosé María; Reixa, Antón; Cordal, Xavier; subversión; deconstrución; autografía; memoria; palimpsesto; Castelo, Alfonso Daniel R.; morte; epitafio; estranxeiría; autoconciencia; militancia; polifonía; catarse; posmodernidade; Heaney, Seamus; Adosinda; Ilduara Eriz; Lowell, Robert; Celan, Paul; Plath, Silvia; Trakl, Georg; elexía; confesionalismo; monólogo; collage; Heribertus Bens; Valéry, Paul; Dante; Ruído, María; épica; coro; vangarda; cubismo; expresionismo; ritmo; metáfora; metonimia; repetición; ampificación; acumulación; versolibrismo.