Manuel Forcadela achégase ao concepto de autor dende a perspectiva da socioloxía da literatura e dentro da análise que denomina "procesos de construción autorial". Esta aproximación desvela perspectivas diferentes que teñen que ver coa crítica da cultura e coa cuestión do canon. O autor emerxe, daquela, como unha especie de construción fantasmagórica, actor dun relato que precisa da súa propia narratoloxía: a Historia da Literatura. Forcadela exemplifica as súas teorías con diferentes poetas da tradición galega: Rosalía de Castro, Eduardo Pondal e Álvaro Cunqueiro.