Lectura do volume de Eduardo Moreiras O libro dos mortos (1979), interpretado como canto escuro que integra linguaxes mistéricas tomadas das tradicións exipcia e galega. A aproximación crítica combina as perspectivas tematolóxica, estilística e hermenéutica postas ao servizo da indagación sobre o sentido das partes do texto e o propio sentido deste como conxunto. O libro dos mortos preséntase así como unha guía iniciática de acceso a unha realidade diferente, alternativa á que corresponde á experiencia mundana. Trátase dun mundo de liberdade e plenitude, alleo ao xuízo e aberto ao vacío. Fundamentalmente, un paraíso de amor e claridade que xa desde a dedicatoria do libro se expón como alcanzado mercé á presenza de Luz, a persoa amada.